Cours de cuisineHanna's keuken is weer tot leven geroepen en omgedoopt tot Hanna's cuisine. Eigenlijk was ik toch niet helemaal tevreden met het fulltime moederschap. Niets ten nadele van mijn kinderen, maar het rolt zo maar door. Of het nou weekend is of door de week. Je houdt je voornamelijk bezig met het voeden van vier hongerige buikjes, heen en weer rijden naar allerhande clubjes en vrienden of vriendinnen, huiswerk maken en een potje memory of Monopolie op z'n tijd. Mijn Amerikaanse vriendin Trish kwam met het idee. Zij vertelde dat haar menagere zo ongeveer drie verschillende gerechten kan maken en dat ze daar wel een beetje klaar mee was. Of ik haar niet wat nieuwe dingen kon leren. En zo ontstond daar Hanna's Cuisine. Want als Trish deze klacht heeft dan zullen er vast ook nog wel anderen zijn. Dus...een mooie flyer gemaakt en deze uitgedeeld op school en de tennisclub. Ik vond het best spannend hoe er op gereageerd zou worden. Trish kon het dan wel een briljant plan vinden, maar die Fransen....en aangezien zo'n 70% van de expats hier Frans is moest ik het toch ook wel een beetje van hen hebben. Maar, ik moet zeggen, ik heb ze onderschat. Ze halen dan wel graag hun neus op voor alles wat een beetje afwijkt, maar in dit geval was echt iedereen laaiend enthousiast. Ik was eigenlijk wel een beetje de 'talk of the town'. Binnen een dag zat mijn eerste cursus al vol en mijn direct opgestarte tweede was ook snel gevuld. Inmiddels is er een wachtlijst voor een nieuwe cursus en reserveert iedereen een plaats voor de vervolgcursus. Ik heb nu dus twee ochtenden in de week mijn cours de cuisine en een avond 'La Soiree Gastronomique'. De avond is voor de expatsdames zelf. We koken dan met z'n allen een voor-, hoofd- en nagerecht en gaan daarna gezellig aan tafel om het allemaal te proeven, glaasje wijn erbij en beetje kletsen. Drie keer in de week is ook wel zo'n beetje het maximum want de meeste tijd gaat zitten in het opsporen van ingrediënten en als ik deze niet kan vinden het bijstellen van het menu. verder moeten alle recepten in het Frans worden vertaald en dat is ook weer even andere koek. Maar het is alle moeite meer dan waard want ik vind het echt heerlijk om 's ochtends wakker te worden en iets van druk te voelen omdat er dingen gedaan moeten worden en de vrijdagmiddag krijgt ook weer een andere dimensie, weekend!!! De mensen die de cursus volgen zijn ook allemaal zo blij en serieus. Het is voor hen een echte kans. Geld voor kookboeken of tijdschriften hebben ze niet en thuis hebben ze niet echt gelegenheid om dingen uit te proberen bij gebrek aan bijvoorbeeld een oven en andere materialen. Verder zijn ze natuurlijk niet echt thuis in de Europese keuken en hun eigen Congolese keuken is niet echt om over naar huis te schrijven. Ik ben altijd een voorstander van nieuwe dingen, maar na drie keer Maniok en Sakesake geloof je dat wel. Deze week staat er vis op het menu. Ik ga dus zo even bellen naar de Poissonerie of er verse 'filet de Bar' is want anders moet het menu worden bijgesteld. Verder gaan we zelf een brood bakken en als toetje maken we citroentaart. De recepten moeten nog vertaald worden en morgen om half 10 staat mijn groep weer op de stoep. Aan de slag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten