Soete's verjaardagsfeest

Koken met 18 kinderen

Soete is 7 jaar geworden en daar hoort natuurlijk een kinderfeestje bij. Twee weken van te voren begon Soete al met de lijst van genodigden en werd er een plan bedacht. De lijst van genodigden baarde me wat zorgen. In mijn achterhoofd had ik nog steeds die stelregel die ik ooit in een of ander verantwoord blaadje had gelezen: "om het voor je kind en jezelf leuk en overzichtelijk te houden nodig dan zoveel kinderen uit als de leeftijd van de jarige + 1!" Zoals het er nu uitzag werd het meer dan het dubbele. Op zo'n moment krijg ik toch een beetje een schuldgevoel. Dan denk ik wij hebben die kinderen meegenomen naar dit land hier ver vandaan. Ze heeft allemaal nieuwe vrienden moeten maken, in een andere taal en nu heeft ze dan 16 'nieuwe vrienden', dan ga ik toch niet zeggen dat ze de helft er maar weer af moet strepen. Dus nodig ze allemaal maar uit. Het plan was om te gaan koken met alle kids. Lekkere hapjes maken die we dan met de ouders aan het eind zouden proeven. Natuurlijk onder het genot van een lekker drankje. Zo konden papa en mama ook hun 'vriendenkring' weer wat uitbreiden. Om het allemaal nog wat echter te laten lijken had ik bedacht om voor iedereen een schort te maken die ze dan aan het einde mee naar huis mochten nemen. Dit in plaats van de tas met snoep waar de kinderen hier meestal van een feestje mee terugkeren. Dus stofjes gekocht, leuke bandjes om het allemaal mee af te biezen. Ik zag het helemaal zitten op mijn nieuwe naaimachine. Maar ik moest ook nog een jurk maken voor de Kermesse en een rok voor het Spectacle en ik had beloofd een Tafellaken en servetten voor het afscheidsfeest van Erica (een van onze vrienden) te maken. Het was toch allemaal wat veel voor een beginneling en dus zat ik drie dagen voor Soete's feest om 12 uur 's nachts achter mijn naaimachine me af te vragen hoe ik in hemelsnaam die 18 schorten op tijd af zou krijgen. De stress van een niet werkende moeder. Opeens bedacht ik me dat hier op iedere straathoek een hutje staat met een handmatige Singer en het opschrift "Haute Couture' en dus begaf ik me de volgende dag met al mijn stofjes en bandjes en een voorbeeld naar een van die hutjes om voor 6 euro de overige 15 schortjes te laten maken. "de kracht van een goede manager...delegeren!" Nu hoefde ik mij alleen nog maar te concentreren op de taart en de ingrediënten voor de hapjes. Ook qua taart heb ik me er dit jaar makkelijk vanaf gemaakt. Er zit hier in Brazzaville een goeie bakker die van die echte Franse taartjes verkoopt. 18 met vanille gevulde eclairs gekocht, hop paar kaarsjes, gezellig schaaltje en Voilà! De kinderen waren laaiend enthousiast over het kookplan. Er zaten drie mannen bij de genodigden en die gingen met Ties de bar maken terwijl de dames zich in de keuken terugtrokken. Wat zijn we toch heerlijk geëmancipeerd! Het resultaat mocht er zijn. Een prachtige bar, met een afdak, volgens Splinther absoluut noodzakelijk en uit de keuken kwamen prachtige kleine quiches, mini pizza's in de meest bijzondere vormen, waarom moet een pizza eigenlijk rond zijn, 'pigs in a blanket' (knakworstjes met een deegje erom) augurkjes in salami gerold en good old quacemole (de avocado's vallen hier nog steeds van de bomen) met tortilla chips. De bar deed die avond goede zaken. Af en toe was de bar even gesloten want dat zaten de mannen op de trampoline. De flesjes Cola en Fanta waren razendsnel uitverkocht. Die krijg je tenslotte niet elke dag en het personeel moet ook goed voor zichzelf zorgen. En Soete...die heeft genoten, al heb ik die dag toch nog enkele malen aan die stelregel gedacht. Het is toch moeilijk als je je aandacht moet verdelen over zo'n hele kluwe vrienden. Die verantwoorde boekjes zijn echt zo gek nog niet.